〔古文〕



《唐韻》《集韻》
側羊切,音裝。草盛貌。《六書正譌》艸芽之壯也。
又嚴也。《論語》臨之以莊則敬。
又《韻會》盛飾也。
又《左傳·襄二十八年》得慶父之木百車于莊。《註》莊,六軌之道。《爾雅·釋宮》六達謂之莊。
又田舍也。《通鑑·史炤·釋文》唐置莊宅使。《胡三省註》蓋主莊田及外舍之事。
又《公羊傳·定八年》矢著于莊門。《註》莊門,孟氏之門名。
又姓。《通志·氏族略》楚莊王之後,以諡爲氏,楚有大儒曰莊周。
又《雲南通志》海貝一枚,土人謂之莊。
又《篇海》側亮切,音壯。恭也。《說文》作壯。《干祿字書》通作荘。俗作庄,非。考證:〔《干祿字書》通作莊。〕 謹照原文莊改荘。